Jak brzmi kłamstwo?
Czyli o werbalnych sygnałach łgarstwa
Wczoraj na szkoleniu, w ramach rozmowy na temat oczekiwań odnośnie jego kształtu i przebiegu, jeden z uczestników powiedział mi, że “nie chce żadnych teorii, modeli czy technik”. Chce zaś „tylko” dowiedzieć się, jak rozpoznać, kiedy „rozmówca kłamie”. Najpierw pomyślałam ironizując: „ot, skromne potrzeby”. Ale potem przypomniałam sobie listę świetnych wskazówek, które w tym obszarze opisywano […]

Wczoraj na szkoleniu, w ramach rozmowy na temat oczekiwań odnośnie jego kształtu i przebiegu, jeden z uczestników powiedział mi, że “nie chce żadnych teorii, modeli czy technik”. Chce zaś „tylko”
dowiedzieć się, jak rozpoznać, kiedy „rozmówca kłamie”.
Najpierw pomyślałam ironizując: „ot, skromne potrzeby”. Ale potem przypomniałam sobie listę świetnych wskazówek, które w tym obszarze opisywano w książce pt. „Anatomia Kłamstwa” autorstwa 3 byłych agentów CIA.
Jak się okazuje, werbalne wskazówki kłamania układają się w dość pokaźną listę.
Według autorów książki kłamca stosuje podobno następujące „zachowania werbalne”:
- NIEUDANA ODPOWIEDŹ – rozmówca odpowiada tak, że nie dociera do puenty, odpowiada, jakby nie usłyszał lub nie zrozumiał pytania
- PROBLEMY Z ZAPRZECZENIEM – to brak wyraźnego zaprzeczenia temu, co w twoim pytaniu odnosiło się do nagannego postępowania lub było z nim związane („… no nie do końca…, w pewnym sensie…, nie nazwałbym tego tak…, to raczej było…”)
- ODMOWA ODPOWIEDZI LUB NIECHĘĆ – „nie wiem, a czy to ja jestem właściwą osobą do zadawania tego pytania?!
- POWTÓRZENIE PYTANIA – ale nie na zasadzie nawyku czy klaryfikacji
- STWIERDZENIA „HIBERNUJĄCE” – „to dobre pytanie…”, „cieszę się, że Pan o to pyta”
- NIESPÓJNE ZDANIA – czyli „kręcenie”, chyba najłatwiejszy do wykrycia symptom kłamstwa
- PRZEJŚCIE W TRYB ATAKU – „kim pan w ogóle jest…!”, „jak pan w ogóle może pytać o to!?”
- NIEWŁAŚCIWY POZIOM GRZECZNOŚCI – chodzi o „wyłapanie”, że nagle w trakcie rozmowy ktoś staje się grzecznym, zaczyna stosować ingracjację
- NARZEKANIE NA PROCES/PROCEDURĘ – „a długo to potrwa?…”, “a dlaczego mnie tak pani wypytuje?”
- NIEZROZUMIENIE PROSTEGO PYTANIA – czyli „palenie głupa”
- STWIERDZENIE ODSYŁAJĄCE – „powiedziałam już pańskiemu koledze…”, „jak mówiłam podczas poprzedniego spotkania…”
- ODWOŁYWANIE SIĘ DO RELIGII – stwierdzenia „przysięgam na Boga”, „Bóg mi świadkiem”
- PAMIĘĆ WYBIÓRCZA – mówienie „nic, co bym sobie przypominał”, „zgodnie z moją aktualną wiedzą, „nic, z czego bym sobie zawał sprawę”
- KWALIFIKATORY WYKLUCZAJĄCE I POSTRZEGANIA – to wtrącenia „szczerze mówiąc”, „żeby nie skłamać”, „zwykle”, „możliwe..” , „zasadniczo…”
I co sądzicie o tych „rewelacjach” agentów?
—-
Jeśli interesuje Cię ta tematyka, koniecznie przeczytaj o tym, jak wykryć kłamstwo na podstawie mowy ciała.